Takımın iskeleti sayacağımız Davinson Sanchez, Boey, Torreira ve İcardi’den yoksun bir şekilde çıktık evimizdeki maça… Tüm bu eksiklere rağmen içim rahattı… Hatta kafamdaki skor 2-0’dı. Elde kalan aslarla sağlam bir oyun oynar, oyunu çözer. Meydanı gençlere bırakırız diye bekliyordum ama yine önce kendimize takıldık.
Sezon başından beri en büyük sorunumuz gol kaçırmak. Özellikle 1-0 yapan golü atana kadar takımın, tribünlerin gerginlik seviyesi artıyor… Diğer yandan rakip takımın direncini, umutlarını diri tutuyoruz. Bu yüzdendir ki her maçımızda rakip kaleci Buffon kesiliyor. 18 yaşında olsun, 35 yaşında olsun fark etmiyor.
Kadro Tercihi
Gençlerden sürpriz yapma ihtimali olmayan Okan Buruk’un elinde 12 tane oyuncu ihtimali vardı. Kanatlarda Tete, Zaha, Kerem Aktürkoğlu üçlüsünden ikisini tercih edecek. Diğer oyuncuları pozisyonlarına göre dağıtacaktı. Kerem Aktürkoğlu ve Zaha tercih edildi. Resmi site sağda Kerem Aktürkoğlu gösterince sevindim. En azından Kerem’e 10 numara gibi bir tercih olmayacaktı… Ancak Kerem solda Zaha sağda başladı… Zaman zaman yer değiştirseler de maçın ana fikri bu oldu…
Rakip Takımda da Eksik Çok
Konyaspor’da da eksik çoktu. Öyle ki kaleye 18 yaşında bir Deniz Ertaş diye bir kaleci ile çıkmışlardı. Tüm bu şartlar masaya yatırıldığında Galatasaray’ın evinde zorlanmaması gerektiğini düşünüyorum. Büyük takımsınız… Evinizdesiniz… Eksikler var ama şablonu alt üst edecek şekilde değil.
O zaman bir zahmet maçı çözecek. Dosta güven, düşmana korku kısmına geçeceksiniz. Ancak o kadar basit goller kaçırdık ki korkuyu rakip değil biz yaşadık. Maçın sonundaki skor sizi aldatmasın… Konyaspor kazara bir gol atsa oluşacak direnci aşmak çok zor olurdu.
Bir Türlü Gelmeyen Goller
Kerem Aktürkoğlu’na saygım sonsuz. Çalışkan, her daim denemekten vazgeçmeyen, mücadeleden kaçmayan bir isim. Burun ameliyatına rağmen sahaya çıkması da takdire şayan. Gol de kaçabilir… Anlayışla karşılayalım… Ancak ben sıkıntıyı gol anında bulmuyorum. Kerem Aktürkoğlu liderliğe o kadar fazla soyunuyor ki oyunun akışında doğru güçle, doğal yetenekle atabileceği golleri atamıyor. Bir futbolcu vursa vurmasa her duran topa giderse sadece orada yaptığı kilometre maçın yüzde yirmisine tekabül eder. Senin görevin rakibin zayıf anını kollamak, kendi gücünü azaltmak değil…
Bir diğer mevzuu da merkezde adamdan geçmeye çalıştığı paslar ve çalımlar… Özellikle ikinci yarı Konyaspor baskısı varken bunu çok yaptı. Bu kaptırılanlardan birisi gol olsa tribündeki olumsuz rüzgârı düzeltemezsiniz. Neyse ki cankurtaran gibi stoperimiz var. Bizi ipten, oyuncuları tepkiden korudu…
Golcü oyuncular istatistikleri çok önemsiyorlar… Ama kaçırdıkları ile de diğer oyuncuların istatistiklerine yazık ediyorlar. Bugün Kaan Ayhan’ın net iki asisti bu açıdan güme gitti. Herkesin emeği kıymetli… Savunma oyuncusu da gol, asist ister, ekstra değerini böyle ortaya koyar…
Bu Tip Maç Nasıl Çözülür?
Eksikleriniz varsa, yedekleriniz devreye girer.
Duran toplarla kilidi açabilirsiniz.
Savunma oyuncularınız katkı verir. Uzaktan şutlarla çözebilirsiniz.
Bireysel yeteneklerle çözebilirsiniz.
Bugün duran top ve stoper senaryosu devreye girdi. Bireysel yetenekler ise maçın kilidini açmada faydalı olmadı. Zaha’nın takipçiliği ile attığı gol önemliydi ama özellikle ilk yarıdaki oyunu takım oyununa zarar verdi. Sadece birebirde zorlamak bireysel yetenek olmuyor. Sürekli bireysel olarak zorluyorsanız sizi de sürekli iki kişi kapatır. Arada bir başkasına topu vermezseniz üzerinize gelen ikinci oyuncunun gelmesinin bir anlamı kalmaz. Şapkadan tavşan da çıkmıyorsa nur topu gibi geri dönüşleriniz olur.
Gençlerin Sahaya Sürülmesi ve Okan Buruk
Galatasaray akademisinden yetişmiş bir isim olan Okan Buruk, geçen sene başında Hamza Akman’ı sahaya sürdüğünde bunu daha çok izleyeceğimizi düşünmüştüm. Sonra oyuncu sayısı arttı. Çok kaliteli isimler alındı. Şampiyonluk yürüyüşü başladı ve bir daha bunu göremedik.
Bu yıl da genelde yıldız isim transferlerine yöneldik. Buna rağmen genç Gökdeniz ve Eyüp’ü transfer ettik. Ancak bu oyuncular ve diğer gençler Okan Buruk’un “güven” aralığına girmedikleri için hiç şans bulamadılar.
Her Kriz Fırsattır
Ben futbolda da başlıktaki gibi fırsatlar olduğuna inanıyorum. Bu kadar eksiğiniz varsa yeni bir hikâye için fırsat doğmuş olur. Bunu Fatih Terim döneminde de sık sık dile getirirdim. Her türlü formatta gençleri sahadan uzak tutmayı düşünmek bana çok mantıklı gelmiyor. Eğer bu gençler on dakika bile güvenilmeyecek isimlerse genç oyuncu işini bırakalım. Yok, yetenekleri var da fırsat yaratılmıyorsa o zaman kendimize bir bakalım.
Tamam, sezon başından beri rahat maçımız olmadı. Skoru almakta zorlandık. Hatta çok fazla 3 puan odaklı ilerledik, kabul. Ancak ben yine de gençleri bu kadar formadan uzak tutmayı doğru bulmuyorum. Bir dakika, iki dakika fark etmez… Her saniye onları geleceğe hazırlar. Bunlardan bazıları tutunur, bazıları da tutunamaz bu işin doğası bu…
Bugün Eyüp Aydın kornerden asist yaptı. Artık damarlarındaki kan farklı atacak. “Beyin kıvrımları sorumluluk alırsam ortalığı yakarım” mesajları verecek. Bu kadar eksiğe rağmen girmeseydi onu ya da diğer gençleri ne harekete geçirecekti. Gençlere umut aşılamak teknik direktörlerin işi… Toplam 3 devre bitiren Okan Buruk konuda biraz daha aksiyon almalı…
Günün Adamları
Günün oyuncusu tartışmasız Abdülkerim’di. Uzun pasları bazen homurtu yaratsa da golcülere taş çıkaran goller attı. Kaan Ayhan özellikle ilk yarıdaki oyunuyla bize güzel umutlar verdi. İkinci yarı neden daha içeride konumlandı anlayamadım. Herhalde rakip oyuncu Moreno’yu daha rahat kapatmak adına böyle bir pozisyon aldı.
Ndombele ve Kerem Demirbay’ın mücadelesi bugünün en önemli meselesiydi. İkisi de orta sahada üstünlüğü vermediler.
Barış’ın mücadelesi harikuladeydi. Rakip hücumcuları “bir gitmedi başımızdan, geçiyoruz bir daha yetişiyor” diye sövmüyorsa ben hayatta değilim.
Halil hayaletin Ha’sını almış. Bilekleri bu kadar ince olup da oyuna bu kadar girememek için insanın içinde sakız çiğneyen nöronları olması lazım. Sadece kaptırdığı topa reaksiyon gösterirken bir mücadele gördük. Forvet oyuncusu biraz da rakip sarsar. Dikkat bozar… Gol atmasa da kuzu gibi beklemez…
Sonsöz
Maç beklediğimden zor geçince biraz depresif yazdım farkındayım. Basit olan doğruları yapamadığımızda canım sıkılıyor. Şampiyonluk mücadelesi bir maraton… Bu maraton için 3 puan daha yazdık hanemize… Önümüzdeki iki maçı da kazanırsak vitesi artıracak Nisan hedefli Mayıs yolculuğuna çıkacağız. Araya tabii ki Avrupa’yı da alacağız! Galatasaray’la kalın…
Blog’un kuruluş amacı ve hikayesi için https://www.3numaraliuye.com/3-numarali-uye/ yazısını mutlaka okuyun!
Twitter: http://twitter.com/3numaraliuye
Facebook: https://www.facebook.com/3numaraliuye/
İnstagram: https://www.instagram.com/3numaraliuye/
