Hagi

Transfer sezonunun hareketli ve gergin döneminin ortasında 31 Temmuz Hagi’nin gelişinin yıldönümü birçoğumuzun kalbinde hareketlenme yapmıştır herhalde. Webaslan’daki ‘14 yıllık çile’ yazımda gelecek zamanda Hagi aşkımı da yazarım demiştim. Bu güzel tarih bahanesi olsun.

Hagi ile Nasıl Tanıştım?

Sene 1989, 8 yaşındayım, ilkokul ikinci sınıftayım. Galatasaray Derwall şampiyonluğundan sonra içime işlemiş. Avrupa’daki başarı ise beni büyülüyor. Sokakların hakimi Galatasaray olmuş herkes Neuchatel Xamax, Monaco maçı etkisinde. Kendi aramızda yaptığımız maçlarda Prekazi olma kavgası veriyoruz. Şampiyon Kulüpler Kupası yarı final kuraları çekildi ve Steaua Bükreş diye bir takım çıktı Galatasaray’a. Çocuk yaşta basın ne dedi bilmiyorum ama bugün olsa ‘lokum gibi yarı final rakibi’ yazarlardı hiç kuşkusuz. Maç günü geldi çattı. O zaman maçlar hep gündüz oynanıyor, ben okuldayım ve maç var. Okuldan kaçmak aklıma gelmedi okula gittim. Son ders zili çaldığı gibi başladım eve koşmaya. Bir solukta evdeyim, baktım maç 3-0, moralim bozuldu, neredeyse ağlayacağım. Ama Neuchatel maçları bize umut olmuş ya tuttum kendimi, umutla izliyorum. Bu arada Steaua şiir gibi takım, top alamıyor bizimkiler. Dikkatimi Hagi çekiyor. Top sürekli onda, güzel paslar, şutlar atıyor. Derken sol kanattan Erhan’ı geçip sıfıra iniyor, verdiği pasla maçın sonucunu 4-0 olarak belirliyor.

Yarı Final İkinci Maçı

İkinci maç uyanıklık yaptım okula gitmedim. Heyecanla maçı bekliyorum. Rakip kendi sahasında şiir gibi top oynadı ama şimdi deplasmanda oynuyor, biz umutluyuz. Ne de olsa tadını aldık tur çevirmenin. Bir gol atalım gerisi gelir derken Prekazi’den harika bir frikik geliyor, top direkten dönüyor ve Cüneyt Tanman tamamlıyor. Sonrasında işler iyi gitmiyor ve maç 1-1 bitiyor. Bu iki maçtan bana kalan ise Hagi oluyor. İtalya 90’da Romanya’yı tutuyorum sadece ve sadece Hagi için… Devam eden yıllarda Brescia dönemi hariç gözüm hep Hagi’de. Barcelona’ya Nou Campta 2-1 yenildiğimiz maçta tribünde görüyorum Hagi’yi. 3+1 yabancı kontenjanına takılmış. Rakip olmadı ve neyse ki beni bir daha üzmedi.

Hagi’nin Galatasaray’a Gelişi ve Ben

Yıl 96 oluyor. İlk tanışmadan sonra 8 sene geçmiş. O zamanlar henüz internet hayatımıza girmemiş. Yaz transfer dönemindeyiz, her gün spor gazetesi alıyorum transferleri takip için. Spor haberlerini bekliyorum. Hagi ile ilgili haber gördüğümü hatırlamıyorum. Gece yarısı balkona çıkıyorum. Komşum Beşiktaşlı Nihat Abi balkondan bana haberi veriyor ‘Sizinkiler Hagi’yi almış’. Sevinçten deliye dönüyorum. Ekliyor Nihat Abi ‘Ama çok yaşlı diyorlar, sen ne diyorsun?’ ne demek diyorum, Hagi Galatasaray’a gelsin, orta sahaya sandalye atsın, canı isteyince oynasın! Haberi doğrulayınca sevinçten adeta yerimde duramıyorum. O yaşlı dedikleri Hagi ilk başta antrenmanlarda şov yapıyor. Daha sonra Vanspor maçı ile başladığı serüvenini dört şampiyonluk, bir UEFA Kupası, bir Süper Kupa ile tamamlıyor. Ona olan hayranlığımın boşuna olmadığını bana kanıtlıyor.

Teknik Direktör Hagi

Yalanım yok Teknik Direktör Hagi’yi pek beğenmedim. Özellikle Hakan Yakın, Misimoviç ve Ribery ile kurduğu diyaloglar bana bugünün Tudor’unu anımsatıyor (Tabi ki kıyaslanmaz ama aklıma gelen bu 🙂 ). Geçtiğimiz yıl Romanya şampiyonu oldu umarım diyalog ve taktik eksiklerini gidermiştir ve gelecekte bize teknik direktör olarak başarılar kazandırır.

Hagi ve Transfer

Hagi’nin transferi beni hep düşündürür. Bazen öyle bir transfer yaparsınız ki beş transfere bedel olur. Hagi transferi de beş transfere bedeldir. Yıldız oyuncu transferi yapacaksanız beklentiniz bu yönde olmalı. Nasıl mı? Lige Vanspor’u 2-1 yenerek başladık Hagi’nin iki golüyle ama devamındaki maçlarda da oyun olarak çokta ışık vermiyoruz. Büyük derbi geldi çattı. Fenerbahçe bize sahamızda dört tane attı. Sanırım Show TV’de o zaman maraton programı var. Rıdvan’da yorumcu. Her zaman ki ‘yansız, objektif derbi yorumları, duygularını işe hiç karıştırmıyor’. Neyse çok vurduk Rıdvan’a 🙂 Rıdvan yorumlarının arasında şuna benzer bir şey söyledi “ Galatasaray’ın baştan aşağı yenilenmesi gerekiyor Bülent, Okan, Arif, Ergün, Hakan Ünsal…”. Ben de izlerken kısmen de olsa ona katıldım. 5. hafta itibariyle oyun biraz dengelense de patlama 10. hafta gerçekleşti. Peş peşe üç hafta Galatasaray öyle şeyler yaptı ki bu adamlar üç haftada 20 gol gibi inanılmaz bir rakam yakaladılar. Rıdvan’ın saydıklarının hepsi takımın değişmezleri olup takım halinde başarılarını UEFA kupası ve Süper Kupa ile taçlandırdılar

Bugün Transfer

Bugün günlerde günlerce Kap Bildirimi bekleyen taraftarımıza bence yukarıda yazdıklarım ışık olsun. Bizim çok transfere değil takıma kilit taşı etkisi yapacak birine ihtiyacımız var. Şimdi zaman değişti, eskiden biz az ama öz transfer yapar diğerlerinin transferlerine gülerdik; şimdi ise rakipler saçtığımız paralara, kulübün yönetiliş biçimine gülüyorlar. Bir an önce bu karanlık günlerde çıkmak dileğiyle, her şeye rağmen Galatasaray’la kalın…

Bu yazı 31.07.2017 tarihinde yayınlanmıştır. Lütfen güncel kısımları bu duruma göre değerlendirin.

Blog’un kuruluş amacı ve hikayesi

için https://www.3numaraliuye.com/3-numarali-uye/  yazısını mutlaka okuyun!

Twitter: http://twitter.com/3numaraliuye