Enteresan sezon, enteresan dönem, enteresanlıkların hakimiyetiyle geçen değişik bir zaman dilimi… Neresinden tutsak elimizde kalacak, her yanından kötülük fışkıran yapılar… Böyle bir sezonun daha sonuna geldik. “Acısıyla, tatlısıyla” sıralamasının acı tarafı yine ağır bastı. Ama yürüdük; dik, onurlu ve şereflice…
Sezon değerlendirmesi yazısı değil bu. Teknik taktik içeriğin olacağı bir yazı da değil. Hele bunca futbol dehasının(!) yaşam sürdüğü bir coğrafyada ne haddimize…
Böyle başladı yine bu sezon hikayemiz; heyecanlar, yer yer sevinçler, bazen derince üzüntüler… En kötüsü çokça keskin yol ayrımlarına gelinen anlar.
Galatasaray’dı bu, her zaman gül bahçesinde gonca vadetmemişti, razıydık toprağına da, dikenine de…
Kanattı bazen içimize içimize, ağlattı bazen koca koca adamları bile, havalara zıplattı pek zaman da hepimizi. Galatasaray’dı bu, doğasında vardı, olmalıydı, olacaktı ve oldu…
Her ne yaptıysa yaptı bu Galatasaray, fakat hiçbir zaman kafamızı öne eğdirecek bir şey yapmadı!
Üzdü belki bazen evet, ama bu üzüntüler yüz kızartıcı şeylerden değil, “sevdaya dahil” kısımlardandı…
Olamazdık onlar gibi, kötülükle anılamazdık, kötü değildik hiç olamazdık…
Sevdamızın tarifsiz yanlarına dahildi her yaşanan…
Üzerimize gelen kötülük sellerinde bile dimdik yürüdü, başı dik, mağrur!
Bertaraf etti yine bunca yalnızlığı içinde tüm kötüleri ve kötülükleri…
Galatasaray Kür Şad gibiydi, ölmüş fakat yenilmemişti.
Ölmüş ama düşmemişti…
Ey benim biricik sevdam; kaç zaman daha yaşayacağımı bilmediğim ömrümün müstesna baş tacı, ey benim güzel ve özel sevdam, ey benim göz bebeğim! Yine bizi mutlu etmek için yürüdün türlü kötülüğün üstüne!
Sen, benim savaşlarımın da tek galibisin! Şimdi bir yenisini daha eklemek istiyorsun, yine savaşıyorsun türlü kötülükle ve kötülerle!
Ben, bu kutlu yürüyüşünde seni yine yenilgisiz kahramanım seçiyorum… Sen ki; manasız dünyada en güzel yollardan… Yürüdüğümde hiç yorulmadığım, ab-ı hayat misali can verenim… Sen, sonuç ne olursa olsun yine benim gönlümün emsalsiz kahramanısın!
Yaz gelmiş, kış geçmiş, dönmüş mevsimler,
ve ben yine sana tutsak
ve ben yine sana sevdalı…
Bırak gelsinler üstümüze, bırak kötü kalplerinden akıtsınlar pis irinlerini, bırak kussunlar pis salyalarını; ben, biz seni başarıların için sevmedik!
Sadece 7 günde değişti her şey. Biz alışıktık Galatasaray’ın Galatasarayca “var oluş”larına. Aslında onlar da biliyorlardı. Fakat kendilerince oyunlarını eksiksiz kurmuşlar, planları kusursuzdu. Unuttukları bir şey vardı, halbuki hep gözlerinin önündeki bir gerçek; Fatih Terimli Galatasaray!
Ondan sonrası da ilahi adalet…
Hani Hoca’nın dediği gibi: “O’nun adaleti şaşmaz” dediği adalet…
Bu noktadan sonrasıyla ilgilenmiyorum. Böylesine iç ve dış kötülüklerin ve kötülerin zirve yaptığı bir dönemde, birilerinin hala Galatasarayca duruşudur benim gönlümün şampiyonu!
Çağın geldiği aşağılık düzeni ve düzen sahiplerini Galatasarayca tanımayan Galatasaraylı Fatih’tir benim gönlümün şampiyonu!
Öylesine kötüler ki, iftiralar atmaktan, aralarında bu dünyadan göç etmişlerinde bulunduğu geçmiş zamanlara ve kişilere saldırmaktan da geri durmadılar.
Galatasaray korkusu torun torba sahibi koca koca şahıslara, dünyalık namına sahip olmadığı şey kalmamışlara dar etti şu zamanı. Dar etmekle de kalmadı saçmalattı, düştükçe düştüler ve bitten küçük hale geldiler…
İşte bunun hissi karşılığı ne bir kupada, ne bir sıralamada!
Bu korku sadece onlara değil, nesillerine de yetecek. Nesiller, geçmişlerinden ve onların zırvalıklarından utanacak ve yerin dibine girecek…
Varsın Galatasaray’ım yıllar yılı şampiyon olmasın; orada burada tescilli şikeci olmadı ya hani, atla tarlayla, cooperla adı anılmadı ya hani, işte bu gerçek manadaki ŞEREF bana yeter de artar bile…
Sonuç ne olursa olsun, siz benim gönlümde hep şampiyonsunuz!
Sen bin yaşa Cimbomum,
Sen çok yaşa Cimbomum,
Sen hakkınla alın terinle emeğinle şerefinle yaşa Cimbomum!
Çocuklarıma bırakacağım en büyük mirasım; seninle bahtiyarım, seninle şerefyabım!
Her ne olursa olsun;
Kötülere, kötülüklere, kötülükle beslenenlere: CİMBOM BAŞI DİK YÜRÜR!
Şimdi; #KONSANTRASYON !
twitter: http://twitter.com/ilkeryaziyor
Blog’un kuruluş amacı ve hikayesi için https://www.3numaraliuye.com/3-numarali-uye/ yazısını mutlaka okuyun!
